Świątynię wzniesioną według projektu Ch. P. Aignera w 1803 r. na północno-zachodnim końcu pałacowego wzgórza ozdabia z ośmioma korynckimi kolumnami, całość przykrywa kopuła z dużym świetlikiem pośrodku oraz malowanymi kasetonami. Nad portykiem został umieszczony napis: „W Niebo wziętej Boga Rodzicy”, a nad wejściem dedykację: „Pomny na wiarę i cnoty ukochanej Matki swojej Maryi z Sieniawskich Księżny Czartoryskiej W. R. Adam Kazimierz poświęca” umieszczoną tu na polecenie A. K. Czartoryskiego. Wewnątrz, dookoła, biegnie balkon wsparty na dwunastu kolumnach jońskich. Znajduje się tu marmurowa ambona oraz sztukaterie F. Baumana. Znajdziemy tu również, przeniesione z kaplicy w pałacu ołtarz, konfesjonały i ławki. Jest tu też, podarowana przez Łucję z Giedroyciów Rautenstrauchową, kopia „Madonny” Rafaela.