Zespół kościoła parafialnego pod wezwaniem św. Józefa Oblubieńca NMP, św. Michała Archanioła i św. Małgorzaty wzniesiony w latach 1667-1682 z fundacji Jana i Andrzeja Firlejów, konsekrowany przez biskupa Stanisław Szembeka 15 października 1690 roku, z zabytkową barokową plebanią z 1750 r., wybudowaną przez ks. Józefa Zagórskiego oraz dzwonnicą wybudowaną w roku 1862. Kościół jest budowlą jednonawową, z nieregularnie dobudowaną zakrystią i kruchtą, wzorowaną na kościołach baroku lubelskiego. Przy prezbiterium znajdują się dwie zakrystie, na frontonie kościoła widoczne są dwie wieże. Barokowy z zewnątrz kościół ma wnętrza utrzymane w stylu rokokowym. We wnętrzu znajdują się ołtarze drewniane; główny to konstrukcja barokowa z rokokową dekoracją i obrazami Matki Boskiej Częstochowskiej (1920), św. Trójcy i św. Rodziny z XVIII w. Dwa ołtarze boczne przy tęczy: po prawej z obrazem komunii św. Stanisława Kostki, a po lewej św. Franciszka z Asyżu (konstrukcja ołtarzy jest barokowa). W nawie po prawej stronie jest ołtarz św. Antoniego (barok, pocz. XVIII w.), po lewej – ołtarz z figurą Chrystusa Ukrzyżowanego (rokoko, XVIII w.). Organy 6-głosowe pochodzą z końca XIX w. W świątyni jest wiele innych zabytkowych obrazów i tablic nagrobkowych. Interesujący jest nagrobek Rafała Amora hrabiego Tarnowskiego z 1803 roku przedstawiający białego, skrzydlatego anioła śmierci.
