Kościół pw. św. Wojciecha w Wąwolnicy. Murowany z białego kamienia kościół istniał w Wąwolnicy już w XV wieku. Część jego prezbiterium przetrwała do naszych czasów. Obecna budowla została wzniesiona w latach 1907 – 1914, z datków parafian. Kosztorys i projekty sporządził inż. Ksawery Dionizy Drozdowski, pomocnik inżyniera architekta Guberni Lubelskiej. Nowy kościół został usytuowany w obrębie wzgórza kościelnego (dawniej zamkowego), na terenie cmentarza przykościelnego starej świątyni i częściowo ogrodu proboszczowskiego. Jego oś podłużną wyznaczono prostopadle do osi dawnej świątyni. Z tego powodu musiano rozebrać stary kościół, gdyż jego ściany znalazły się zaledwie w odległości jednego metra od murów nowo wznoszonego. Pozostawiono tylko prezbiterium jako kaplicę z figurą Matki Bożej Kębelskiej. Kościół został konsekrowany w roku 1928, zaś w roku 2001 papież Jan Paweł II wyniósł go do godności bazyliki mniejszej. Kościół jest budowlą w stylu neogotyckim, murowaną z czerwonej cegły, trójnawową. Przy prezbiterium znajduje się zakrystia, obok nawy stoi jedna wieża na planie kwadratu. Wewnątrz znajdują się, dostosowane stylistyką do budowli ołtarze: główny z figurą Matki Bożej Niepokalanie Poczętej oraz ołtarze boczne z obrazami św. Franciszka, św. Teresy, św. Stanisława Kostki i św. Józefa. Na chórze muzycznym umieszczono dwudziestogłosowe organy
Kaplica Matki Bożej Kębelskiej, znajdująca się na północ od kościoła św. Wojciecha to przebudowane prezbiterium dawnego gotyckiego kościoła. Od roku 1700 znajduje się tu słynąca łaskami figura Matki Bożej Kębelskiej. Pochodząca z połowy XV w rzeźba, wykonana z lipowego drewna przedstawia Matkę Boską z Dzieciątkiem Jezus. W kaplicy znajduje się Muzeum Regionalne, prezentujące historię Wąwolnicy.